Dynia to popularne w Polsce warzywo, smaczne i wartościowe. Jednak sezon na dynie powoli się kończy. Warto jednak wiedzieć, że przez większą część roku możemy cieszyć się dobrodziejstwami dyni. Jest  wiele odmian, dlatego warto poznać te najpopularniejsze z nich.

Dynia Hokkaido pochodzi z Japonii. Mimo obco brzmiącej nazwy, dynia ta jest jedną z bardziej popularnych w Polsce.  Oprócz Japonii, uprawiana jest również w Kalifornii, Prowansji, Chile, Meksyku  i Nowej Zelandii. Jej owoce są stosunkowo nieduże, od 1 do 3 kg, charakterystycznie okrągłe, z wyraźnie pomarańczowa skórką. Skórka jest bardzo twarda, ale za to miąższ jest pyszny, o orzechowym smaku. Zawiera witaminy A, C i B oraz potas i żelazo. Można z niej zrobić praktycznie wszystko. Nadaje ciastom pięknego koloru i gładkiej konsystencji. Świetnie pasuje na zupy i do deserów.

Dynia Kabocha nazywana jest też japońską dynią, gdyż jest tam bardzo popularna. Jest to dość mała dynia, bo waży średnio zaledwie 0,5-1,5 kg. Jak wszystkie dynie, tak i Kabocha bogata jest w witaminy A, C, B, beta karoten i błonnik. Miąższ tej dyni jest słodkawy, a jej smak można określić jako coś pomiędzy smakiem słodkiego ziemniaka a „zwykłą” dynią. Kabocha ma jadalną skórkę, ale najczęściej zdejmuje się ją jednak, by skrócić czas gotowania, lub też ze względów smakowych. Z dyni tej zwykle przyrządza się dania dodatkowe do potraw głównych (np. warzywne stir-fry), dodaje do zup, stosuje jako zastępnik ziemniaków i robi się z niej desery.

Dynia Muscat de Provence to francuska odmiana, która jest ulubienicą szefów kuchni na całym świecie. Ma piękny, intensywnie pomarańczowy miąższ jest wyraźnie słodki i nieporównywalnie pyszny. Po upieczeniu rozpada się na drobne nitki, przez co świetnie nadaje się do dań z makaronem lub placków, jednak trudniej zmiksować ją na gładkie puree. Ma żebrowany, płaski kształt o skórce ciemno zielonej lub zielonej przechodzący w brudny pomarańcz. Jest bardzo charakterystyczna i ciężko ją pomylić  z innymi dyniami.

Dynia piżmowa wyróżnia się charakterystycznym podłużnym kształtem, dość cienką skórką    i przede wszystkim swoim orzechowym, słodkawym smakiem. Jest też bogatym źródłem potasu, witaminy B6 i przeciwutleniaczy. Owoce tej rośliny są zbliżone wyglądem do owoców melonów, wyraźnie podłużne, o barwach zupełnie innych niż posiadają owoce innych dyń, mianowicie ciemnobrązowe lub czerwono żółtawe, z bruzdowaną i miękką warstwą zewnętrzną. Waga owoców dochodzi do 20 kg. Miąższ jest  prawie bezwłóknisty, żółty, w smaku słodkawy, piżmowy. Dynia ta zwykle wykorzystywana jest  w kuchni azjatyckiej. Jest składnikiem zup,  grillowanych lub smażonych warzyw i deserów. Ze względu na swoje właściwości i zawartość składników odżywczych i minerałów dynię piżmową powinny jeść osoby  o obniżonym nastroju, częstych skurczach mięśni, o skołatanych nerwach, a także te z zaburzeniami rytmu serca. Dynię piżmową warto jeść w okresie jesiennym, bo ma właściwości wzmacniające odporność organizmu. To także źródło antyoksydantów i przeciwutleniaczy. W związku z tym ma również pozytywny wpływ na stan skóry.

Dynia makaronowa pochodzi z Ameryki. Skórka jest żółtopomarańczowa, miąższ ciemniejszy, pomarańczowy. Owoce ważą od 2 do 4 kg. Charakteryzuje się tym, że po ugotowaniu miękisz tej dyni rozpada się na pasemka, podobne do makaronu. Tej właściwości zawdzięcza ona swoją nazwę. Dynia makaronowa jest bardzo delikatna w smaku. Można z niej robić te wszystkie potrawy, które przyrządza się z innych gatunków dyni, ale najefektowniejsze z nich, to dynia gotowana w różnych sosach oraz dynia marynowana w occie. W tej formie zachowuje ona swoją niezwykłą, „makaronową” postać, jeśli ją przekrajać w poprzek na połowę i widelcem delikatnie wyjąć miąższ.    Często podaje się dynię jako niskokaloryczne spaghetti zamiast makaronu.