Mango ( inaczej posmacz) pochodzi z Indii i jest tam najważniejszym owocem, zwanym nawet Owocem Bogów. Uprawę mango rozpoczęto przynajmniej 4000 lat temu, do dziś wyhodowano ok. 1000 odmian. Poza Indiami i Pakistanem mango uprawia się w państwach afrykańskich, Hawajach, płd. części USA, Malezji, Filipinach oraz w Ameryce Płd.
Owoc mango ma jajowaty kształt i jest pestkowcem. W środku znajduje się duża, spłaszczona pestka, do której przytwierdzone są włókna. Skórka ma początkowo barwę ciemnozieloną, zmieniającą się później w złocistoczerwoną. Jest ona cienka i twarda. Mimo, iż jest ona jadalna, zwykle jest odrzucana podczas obierania owocu.
Miąższ jest pomarańczowożółty, aromatyczny i bardzo soczysty. Smakiem przypomina nieco brzoskwinię, lecz posiada silny żywiczny posmak. Mango jest najsmaczniejsze, gdy schłodzi się je przez pewien czas w lodówce.
Również niedojrzałe, zielone owoce mango mają w Indiach wykorzystanie – konserwuje się je lub spożywa na surowo.
Owoc mango na duże wartości odżywcze – zawiera około 17% węglowodanów, jest dobrym źródłem soli mineralnych i witamin, szczególnie A i C (której ma dwa razy więcej niż owoce cytrusowe).
Na całym świecie przyjął się atrakcyjny sposób podawania surowych mango w formie żółtych jeży. Odkrojony, półokrągły płat owocu nacina się w kratkę i wypycha od spodu ku górze, co sprawia, że szczeliny w owocu rozsuwają się, tworząc „kolce”. Niektórzy restauratorzy umieją ugniatać dojrzały owoc w taki sposób, by potem, po zrobieniu dziurki w skórce, można było wypić przez nią sok.
Owoce mango w zależności od odmiany różnią się kształtem, kolorem, wielkością, smakiem (obecnością włókien w miąższu), jak również porą dojrzewania.
Mango Nam Doc Mai (inaczej złote mango) – ta odmiana zwykłego mango pochodzi z Tajlandii, gdzie rośnie na drzewach, mierzących aż 35 m wysokości. Owoc zawiera duże ilości witaminy C. Ma atrakcyjny kształt „S”, kremowo-żółtą skórę i miękki żółty miąższ. Ta odmiana ma znacznie bardziej płaską pestkę niż zwykłe mango i jest prawdziwą sensacją smaku – miąższ jest miękki, soczysty i słodki, w przeciwieństwie do zwykłych mango nie jest włóknisty. Nam Dok Mai ma zapach zbliżony do miodu i jest dużo słodsze w smaku. Odmianę tą można spożywać na surowo, sprawdza się w sałatkach owocowych, idealnie pasuje do koktajli czy deserów, polecana również jest do dań ciepłych. Mango Nam Dok Mai nie zaleca się przechowywać w lodówce. Może być przechowywane w temperaturze pokojowej nawet przez kilka dni.
Jak przechowywać i dojrzewać mango
- Niedojrzałe mango należy trzymać w temperaturze pokojowej. Mango będzie wtedy dojrzewało, stając się słodsze i bardziej miękkie przez kilka dni.
- Mango nie powinny być przechowywane w lodówce przed osiągnięciem dojrzałości.
- Aby przyspieszyć dojrzewanie, należy umieścić mango w papierowej torbie w temperaturze pokojowej.
- Dojrzałe mango należy przenieść do lodówki, co spowolni proces dojrzewania. Całe, dojrzałe mango można przechowywać w lodówce przez pięć dni. Mango można obrać, pokroić w kostkę i umieścić w hermetycznym pojemniku w lodówce na kilka dni lub w zamrażarce przez okres do sześciu miesięcy.