Dla grzybiarzy to najlepszy czas.  Chodzenie po lesie relaksuje i odpręża, a jeszcze i korzyści z takiego relaksu mogą być bardzo duże. Któż z nas nie lubi zapachu suszonych grzybów w pierożkach czy kapuście? Są zwolennicy grzybków marynowanych lub duszonych z cebulką i śmietanką. Tak więc czas na grzybobranie. Chciałam tym razem napisać parę słów o rzadkich grzybach jadalnych, które  udało mi się tego roku znaleźć.

Piaskowiec modrzak Gyroporus cyanescens. Kapelusz dorasta od 3 do 12 cm średnicy. Początkowo jest półkulisty, wypukły, rosnąc dalej staje się poduchowaty i raczej spłaszczony. Powierzchnię ma matową, jakby włóknistą i pilśniową, koloru piaskowego, ochrowego, kremowego, czasami prawie białego. Od spodu ma białawe albo żółtawe rurki z porami, które po dotknięciu czy uszkodzeniu natychmiast zmieniają kolor na błękitny. Trzon wysoki na 5 – 12 cm i gruby na 3 cm. W górnej części zwykle cieńszy, a na dole  zgrubiały. Kolor podobny do koloru kapelusza. Na powierzchni dolnej filcowaty, wyżej gładki z wyraźnym zgrubieniem.  U młodziutkich grzybów pełny, twardy, ale szybko robi się w środku watowaty i tworzą się w nim komory dobrze widoczne po przekrojeniu. Miąższ kruchy, jędrny, szczególnie w kapeluszu. Kolor miąższu biały, białawy, żółtawy – wszystkie części po przekrojeniu albo uszkodzeniu szybko zmieniają kolor na błękitny a nawet atramentowy. Smak i zapach niewyraźne. Ze względu na pilśniową powierzchnię kapelusza, komorowaty trzon i przebarwienia pomylenie z innym gatunkiem jest bardzo mało prawdopodobne. Piaskowiec modrzak nadaje się do różnych rodzajów dań , traktowany podobnie jak borowiki. Ususzony ma kolor niebieski i traci go podczas obróbki cieplnej.

Piaskowiec kasztanowaty Gyroporus castaneus.  Owocnik początkowo kasztanowaty, rdzawo brązowy, cynamonowo brązowy, z wiekiem jaśniejszy, słomkowy do ochrowego. Kapelusz piaskowca kasztanowatego, podobnie jak modrzaka, dorasta od 3 do 12 cm średnicy. Początkowo jest półkulisty, potem wypukły i spłaszczony, stary zaś jest wklęsły. Powierzchnia sucha, matowa, gładka lub omszona, brzeg ostry.Pory początkowo białe, z wiekiem blado cytrynowo żółte, drobne, poniżej 1 mm średnicy.Trzon jest barwy kapelusza lub trochę jaśniejszy; początkowo pełny, ale wkrótce pusty, bardzo kruchy, gładki lub nieco filcowaty. centralny lub ekscentryczny, nieregularnie cylindryczny lub maczugowaty, różnie powyginany, powierzchnia sucha.Miąższ białawy do kremowego, nie błękitniejący, za młodu twardy, jędrny, u starszych okazów kruchy. Smak łagodny, zapach niewyraźny.

Piaskowce są raczej trudne do pomylenia. Piaskowiec kasztanowaty i piaskowiec modrzak, należą do rzadkości świata grzybów. W wielu okolicach w ogóle nie występują. Wydaje się, że z obu gatunków piaskowiec kasztanowaty jest rzadszy i dlatego zasługuje na ochronę. Piaskowce występują od czerwca do października, w lasach liściastych, iglastych i mieszanych, zwykle na glebach piaszczystych. Mimo rzadkości występowania gatunek dopuszczony do obrotu handlowego w Polsce.

Źródło: https://smacznapyza.blogspot.com